Organi më i lartë i sigurisë i Iranit e ka në dorë një nga vendimet më kritike të luftës. Ky organ do të marrë vendimin përfundimtar nëse do të mbyllë ngushticën e Hormuzit, tha televizioni shtetëror iranian të dielën, pasi parlamenti miratoi një rezolutë në mbështetje të mbylljes së ngushticës.
Irani, disa herë në të kaluarën ka kërcënuar me mbyllje të ngushticës, por kurrë nuk e ka marrë këtë akt, i cili do të kufizonte tregtinë dhe do të ndikonte në çmimet globale të naftës, shkruan Reuters të hënën, transmeton Paparaci.
Ngushtica shtrihet midis Omanit dhe Iranit dhe lidh Gjirin Persik në veri të tij me Gjirin e Omanit në jug dhe Detin Arabik përtej. Është 33 km e gjerë, me korsinë e transportit vetëm 3 km të gjerë në të dy drejtimet.
Pse ka rëndësi?
Rreth një e pesta e konsumit të përgjithshëm të naftës në botë kalon përmes ngushticës. Nga fillimi i vitit 2022 deri në muajin e kaluar, diku midis 17.8 milionë dhe 20.8 milionë fuçi naftë të papërpunuar dhe lëndë djegëse kalonin çdo ditë nëpër ngushticë, treguan të dhënat nga firma analitike Vortexa.
Anëtarët e OPEC-ut, Arabia Saudite, Irani, Emiratet e Bashkuara Arabe, Kuvajti dhe Iraku eksportojnë pjesën më të madhe të naftës së tyre të papërpunuar përmes ngushticës, kryesisht në Azi.
Emiratet e Bashkuara Arabe dhe Arabia Saudite kanë kërkuar të gjejnë rrugë të tjera për të anashkaluar ngushticën.
Katari, ndër eksportuesit më të mëdhenj në botë të gazit natyror të lëngshëm, dërgon pothuajse të gjithë gazin e tij përmes ngushticës.
Flota e Pestë e SHBA-së, me bazë në Bahrejn, ka për detyrë të mbrojë anijet tregtare në këtë zonë.
Historia e tensioneve
Në vitin 1973, prodhuesit arabë të udhëhequr nga Arabia Saudite vendosën një embargo të naftës ndaj mbështetësve perëndimorë të Izraelit në luftën e tij me Egjiptin.
Derisa vendet perëndimore ishin blerësit kryesorë të naftës së papërpunuar të prodhuar nga vendet arabe në atë kohë, në ditët e sotme Azia është blerësi kryesor i naftës së papërpunuar të OPEC-ut.
Në korrik 1988, një luftanije amerikane rrëzoi një aeroplan iranian të transportit të udhëtarëve, duke vrarë të gjithë 290 personat në bord, në atë që Uashingtoni tha se ishte një aksident dhe Teherani pretendoi se ishte një sulm i qëllimshëm.
Në janar të vitit 2012, Irani kërcënoi se do të bllokonte ngushticën në shenjë hakmarrjeje për sanksionet e SHBA-së dhe Evropës.
Në maj të vitit 2019, katër anije – duke përfshirë dy cisterna nafte saudite – u sulmuan në brigjet e Emirateve të Bashkuara Arabe, jashtë ngushticës së Hormuzit.
Tre anije, dy në vitin 2023 dhe një në vitin 2024, u ndaluan nga Irani në Ngushticën e Hormuzit.